रेल चक्र : फुकटे प्रवासी!
कॉटन ग्रीन स्टेशनवरची घटना. टीसी मानकर ड्युटीवर होते. मुंबईला जाणाऱ्या लोकलने दोन मुली उतरल्या. मानकर यांनी तिकीट विचारलं.
एक म्हणाली , ' हिच्याकडे आहे. '
मानकर तिच्याकडे वळले. तसं ती मुलगी पळून गेली. मानकरांनी उभ्या असलेल्या मुलीला तिकीट विचारलं. ती म्हणाली , ' तिकिटं आम्ही काढली होती परंतु गदीर्त चढताना कुठेतरी पडली कळलीच नाही. '
' बरं कुठून आलात तुम्ही. '
' कुर्ल्याहून. '
' बरं तिकीट केव्हा पडली कळलं नाही ना होतं असं कधीकधी. '
' तेच म्हणते मी माझ्या हातातून तिकीट पडली. '
' मग ती का पळून गेली. '
' तिला लवकर जायचं होतं. '
' अस्स. कुर्ला ते कॉटन ग्रीन तिकिटाला किती पैसे पडतात. '
' ती गोंधळली. '
' खरं बोलायचं. खरं बोललीस तर मी तुला सोडेन. '
' खरं सांगते. मास्तर आमी दोघीबी बिनतिकिटाचं आलाव. '
' आता असं कर तुझा पत्ता सांग आणि घरी जाऊन पैसे घेऊन ये. अर्ध्या तासात पैसे घेऊन ये अर्ध्या तासात तू आली नाहीस तर पोलिस तुझ्या घरी येतील. '
तिने पत्ता दिला. ती पैसे आणायला गेली. दरम्यान , पळून गेलेल्या मुलीने चाळीत गेल्यावर आपल्या मैत्रिणीला टीसीने पकडल्याचं सांगितलं. चाळीतली दोन पोरं स्टेशनवर आली. ' आमच्या चाळीतल्या या पोरीला तुम्ही धरलंय तुम्ही. '
' होय. '
' किती पैसे भरायचे. '
मानकरांनी हिशेब करून पैसे सांगितले. त्यांनी पैसे दिले. मानकरांनी पावती दिली.
' कुठे आहे ती. '
' ती पैसे आणायला घरी गेली. ' असं सांगताच पोरं हादरली.
तेवढ्यात ती मुलगी आली. तिनेही पैसे दिले. तशी ती पोरं म्हणाली.
' अगं आम्ही पैसे दिलेत. '
' केव्हा आताच काय हो मास्तर आम्ही पैसे दिलेत ना ?'
' होय. '
' मग हिचे पैसे परत करा. '
' नाही त्याचीही पावती करणार. '
' असं कस ?'
' एक हिची आणि दुसरी हिच्याबरोबर आलेल्या आणि पळून गेलेल्या मुलीची. '
एक पोरगा दुसऱ्या पोराला म्हणाला , ' हिच्यासाठी काही करायची लई खाज हाय तुला. गेलं की नाय पैसं अन् ती बी तुझ्याकडे न पाहता निघून गेलीया. '
- व्यंकटेश बोगीर्कर
कॉटन ग्रीन स्टेशनवरची घटना. टीसी मानकर ड्युटीवर होते. मुंबईला जाणाऱ्या लोकलने दोन मुली उतरल्या. मानकर यांनी तिकीट विचारलं.
एक म्हणाली , ' हिच्याकडे आहे. '
मानकर तिच्याकडे वळले. तसं ती मुलगी पळून गेली. मानकरांनी उभ्या असलेल्या मुलीला तिकीट विचारलं. ती म्हणाली , ' तिकिटं आम्ही काढली होती परंतु गदीर्त चढताना कुठेतरी पडली कळलीच नाही. '
' बरं कुठून आलात तुम्ही. '
' कुर्ल्याहून. '
' बरं तिकीट केव्हा पडली कळलं नाही ना होतं असं कधीकधी. '
' तेच म्हणते मी माझ्या हातातून तिकीट पडली. '
' मग ती का पळून गेली. '
' तिला लवकर जायचं होतं. '
' अस्स. कुर्ला ते कॉटन ग्रीन तिकिटाला किती पैसे पडतात. '
' ती गोंधळली. '
' खरं बोलायचं. खरं बोललीस तर मी तुला सोडेन. '
' खरं सांगते. मास्तर आमी दोघीबी बिनतिकिटाचं आलाव. '
' आता असं कर तुझा पत्ता सांग आणि घरी जाऊन पैसे घेऊन ये. अर्ध्या तासात पैसे घेऊन ये अर्ध्या तासात तू आली नाहीस तर पोलिस तुझ्या घरी येतील. '
तिने पत्ता दिला. ती पैसे आणायला गेली. दरम्यान , पळून गेलेल्या मुलीने चाळीत गेल्यावर आपल्या मैत्रिणीला टीसीने पकडल्याचं सांगितलं. चाळीतली दोन पोरं स्टेशनवर आली. ' आमच्या चाळीतल्या या पोरीला तुम्ही धरलंय तुम्ही. '
' होय. '
' किती पैसे भरायचे. '
मानकरांनी हिशेब करून पैसे सांगितले. त्यांनी पैसे दिले. मानकरांनी पावती दिली.
' कुठे आहे ती. '
' ती पैसे आणायला घरी गेली. ' असं सांगताच पोरं हादरली.
तेवढ्यात ती मुलगी आली. तिनेही पैसे दिले. तशी ती पोरं म्हणाली.
' अगं आम्ही पैसे दिलेत. '
' केव्हा आताच काय हो मास्तर आम्ही पैसे दिलेत ना ?'
' होय. '
' मग हिचे पैसे परत करा. '
' नाही त्याचीही पावती करणार. '
' असं कस ?'
' एक हिची आणि दुसरी हिच्याबरोबर आलेल्या आणि पळून गेलेल्या मुलीची. '
एक पोरगा दुसऱ्या पोराला म्हणाला , ' हिच्यासाठी काही करायची लई खाज हाय तुला. गेलं की नाय पैसं अन् ती बी तुझ्याकडे न पाहता निघून गेलीया. '
- व्यंकटेश बोगीर्कर
No comments:
Post a Comment